نمی دانم چرا کسانی که توان دلبری از من داشتند همه از دست شده اند، همه مرده اند قبل اینکه من آنها را خوب بشناسم. آن از محمد رضا لطفی، آن از سید خلیل عالی نژاد، تاریخ هم پر بود از معشوق های مرده ی من، حافظ ، مولانا ، سعدی و دلبرانی که دیگر خودشون نیستند و اثرشان هست. تنها شجریان برام باقی مونده، اما همه دلبری هاش رو کرده و دیگه توان دلربایی نداره. چه بد رفتاری ای چرخ ، چه کج رفتاری ای چرخ، سر کین داری ای چرخ!
مضراب های سید خلیل عالی نژاد هم مانند لطفی جان را خراش میدهد. یک نوع خراش لذت بخش!
این پست را باید در در قسمت موسیقی می گذاشتم اما در قسمت روزانه هم میگذارم چون روز و شب جمعه ما را ساخت.
جمعه ۷ تیر ۹۸
