
ارغوانم دارد میگرید
این شعر ارغوان قسمتی از عمر من را به خود اختصاص داد از اولین بار که با صدای علیرضا قربانی شنیدم و چه خاطرات پاییزی و بهاری و ….
و بعد خود سایه و لطفی و بعد مژگان شجریان و بعد سه شعر جدید سایه برای ارغوانش !
این صدا بغض داره! اونجا که میگه ارغوانم دارد میگرید وقتی ارغوانش رو صدا می کنه !
این شاید تنها شعری باشه که من هرگز اون رو دکلمه نخواهم کرد. من کجا و خود شاعر کجا؟